106, 107, 108, 109, 110, 111

Sayfaları taradım
Maniyi bulamadım
Şükür kavuşturana
Ancak oldu muradım

Manihane gizlenmiş
Bizimkiler dillenmiş
Tali bir başlıktaymış
Birsen hiç bilememiş



Admine bir sorum var
Sanki burda yerim dar
Benim imza çıkmıyor
Ateş düşmüş de yakar

Sebebine bir baksa
Hem de zillerin taksa
Deyiverse nedendir
Birsen de imzalasa

Çıkar mı acep imzam?
Var mı Adem'de izan?
Yine imzam çıkmazsa
De bana, kime kızam?

Gördüm imzamı şimdi
Şikayet eden kimdi?
Lafımı geri aldım
Yelkenler suya indi

105

Kılıçlar var yazında
Kolay olmaz hazım da
Ele güne rezillik
Olmasın aramızda

104

Yazılınca olurmuş
Anam neler doğurmuş
Arayanlar maniyi
Hem Haikuyu bulurmuş

101, 102, 103

Kimi şarkı söylemiş
Kimi de yemek yemiş
Tarifler gırla gidip
İştahımı kabartmış


Puf puf olmuş börekler
Ardından da çörekler
Yanında bir bardak çay
Gönül daha ne ister

Arada bir kaybolup

Sanki çiçekçe solup

Döner yine geliriz

Akar söz oluk oluk

99, 100

Camille Claudel ustadır
Rodin ona hastadır
Rodin yalnız anılır
Kadınlar hep yastadır

Camille aşkı yaratmış
Taşta yaşam kabartmış
Rodin'in gölgesinde
Yüreğini sarartmış

95, 96, 97, 98

Herkesin bir derdi var
Bilinmez yürekte har
Validem hastalandı
Kimseye demem zaar(zahir)














Çiğdem ister bir yemek
Yapmam ona hiç kelek
Yiyip yiyip sonunda
Kapanmıyor ki yelek




















Zaten boya yapmıştım
Hem de soğuk kapmıştım
Terleyip de üşütmüş
Arada da yatmıştım

Validem hem yaşlıdır
Hem de ağır başlıdır (bakmayın böyle yazdığıma, uyak olsun diyedir :) )
Dilinde de bir diken
Hem de pek çok taşlıdır

94

Yok mu Çiğdem'den haber
Birsen kendini hep yer
Birini bulsa sorsa
Acep Çiğdem neler der

91, 92, 93

Ah Çiğdem'im Çiğdem'im
Yetişmiyor ki elim
Halım sihirli olsa
Hemen uçup da gelim

Gönüller hep bir olsun
Söyleyenler pir olsun
Zannetme konuşurum
Laf olsun torba dolsun


















Yüreğimden inciler
Dökülür birer birer
Çiğdem'im sağlık dolsun
Birsen yer acı biber

89, 90

Çıkmıştır dağ çileği
Bükülmez ki bileği
Çilek-reçel yiyenin
Kavuşmuyor yeleği




















Ben reçel yapıyorum
Tadını katıyorum
Pişirince çileği
Hemen şişeliyorum

86, 87, 88

Bir dostum var orada
Ölüm olmaz karada
Sevgiler karşılıklı
Dostu vardır burada

Başka kimse gelmez mi
Sevgi nedir bilmez mi
Kalemini kırıp da
Güzel söz söylemez mi

Haydi siz de buyurun
Güzel söze doyurun
Kayıran vardır bizi
Siz kendiniz kayırın

82, 83, 84, 85

Aman vuran aşk olsun
Aç koynunu kuş konsun
Sarıp sarmala yari
Yarin koynuna doysun


























Bune güzel resimdir
Sanki üzeri simdir
Deyiverse adını
Belki güzel isimdir

Kafasını pek sallar
Olmuş ona bir hallar
Yüzünde benek benek
Yeşil, kırmızı dallar

Kimi de pek çılgındır
Oynamaktan yılgındır
Kimisi de hiç durmaz
Vücut bıngıl bıngıldır

79, 80, 81

Bakla falı açarım
Evde boya yaparım
Tereyi de tanırım
Tereciye satarım

İşsiz güçsüzler usta
Dost ne der bu hususta
Boyayı bilen gelsin
Durayım ona susta

Ben yaparım boyayı
Var bu işin kolayı
Azıcık zorlanırım
Eşyalardan dolayı

78

Leylek yine havada
Hamsi pişer tavada
Gönül dostları gelir
Coşar kalem burada

Mehmet Atılgan'dan İnciler

Gülün de, yazık olsun
Gönüller nazik olsun
Ayrılmasın hiç eşler
Mutluluk azık olsun

Maniciler çoğalır
Herkes payını alır
Gider dertler tasalar
Arda hoş sada kalır

Kediler beslersiniz
Maniler dizersiniz
Muhteşem olsun diye
Resimler bezersiniz

Kim gelinmiş kim damat
İşe yaramayanı at
Yâr bulamadık gitti
Bizimki mukadderat

Kenan Sinanoğlu'ndan İnciler

Kenan SİNANOĞLU

B ı k t ı / k . . .

Politikadan bıktık
Zevzekleri biz tuttuk
Bir torba patatese
Oylarımızı sattık . . .

Marokenler geldiler
İran’a gel dediler
Bir torba döviz sunup
Kandırmak istediler . . .

Belli olmaz bu işler
Borcî kafa az işler
Corci ne dese yeri
Dostlar, dost sözü dinler . . .

- Mani, yalan söylemez . . . -

75, 76, 77

Ben rakıyı hiç sevmem
Hem de hiç gönül vermem
Şarap benim tercihim
Kimselere söylemem



Bana biraz müsaade
İçelim biraz bade
Muhabbet eşliğinde
Rakılar olsun sade




Avustralya'dan kafir
Gelmiş bize misafir
Kafir değil kendisi : )
Dayım oluyor zahir

72, 73, 74

Bugün ben çok yoruldum
Bir civana vuruldum
Gelmiş erik mevsimi
Ceplerimi doldurdum


Durmayın hiç söyleyin
Gönülleri eyleyin
Dost acı da söylese
Dostun sözü dinleyin








Eş dost yine konuşmuş
Kuşları da kondurmuş
Mani mani manidar
Söze yeri buldurmuş

68, 69, 70, 71

Oğlan güler kız ağlar
Analar kara bağlar
Kızı veren babası
Yüreciğini dağlar



Gözlüksüz okunmuyor
Yar tene dokunmuyor
Zorlanırım sıcakta
Bazen söz oturmuyor



Şimdi geldim evime
Prenses buna sevine
Havalar da pek sıcak
Haydi herkes köyüne







Şehir yaşanmaz olmuş
Dallara kuşlar konmuş
Mudanya efil efil
Busa yanmış kül olmuş

66, 67

Mudanya'dan sevgiler
Öpsün sizi huriler
Bugün eve dönerim
Yemez beni cüceler



Lara perişan etti
Bir an canıma yetti
Uykusuz dahi kaldım
Lara size el etti